Inne sprawy damsko – męskie
Tytuł wpisu nie jest moja opinią a cytatem tutejszych kobiet. Na tym blogu spisuje tylko moje spostrzeżenia nie oceniam ani ludzi ani kultury a przynajmniej nie świadomie. Ponad to moje obserwacje są głównie z regionów, głównie mojego. Stolica rządzi się swoimi prawami.
Faceci z regionów są beznadziejni, bez ambicji i chęci rozwoju. Mężczyźni są bardziej oporni na zmiany, nawet jeśli przez wiele lat mieszkali za granicą, widzieli świat, wracają so swojego kraju i powielają schematy świadomie i chętnie. Zycie mężczyzny nie zmienia się tak bardzo po ślubie, nadal robi to samo, na ogół dalej mieszka z rodzicami (żona przeprowadza się do jego rodzinnego domu). Świadomie czy nie wiedzą, że łatwiej im będzie ożenić się z Gruzinką niż z Europejką, bo one maja zbyt wysokie wymagania.
Świadome kobiety próbują wypchnąć swoje córki do Tbilisi, bo tam kobiety mają jakiekolwiek perspektywy życiowe i zawodowe. Tutaj w regionach) po za powielaniem schematów rodzinnych nic je więcej nie czeka. Problem mają świadome niezamożne kobiety, bo są skazane na te schematy nie mając na to żadnego wpływu.
Każda młoda (świadoma) kobiet boi się, że jej przyszły mąż, który wydaje się być teraz księciem z bajki, zmieni się po ślubie. Będzie jak inni gruzińscy mężczyźni. Wpływ matki chłopka na przyszłe pożycie małżeńskie jest bardzo duży, on nadal bardzo liczy się z jej opinią.
Po ślubie oczywiście w znacznej ilości przypadków wszystko się zmienia, czar pryska i powielane są schematy.
Tu małżeństwo nie jest związkiem partnerskim między przyjaciółmi. To po prostu kolejny etap. Jeśli mężczyzna nie bije, nie pije to już jest bardzo dobrze. Młode kobiety bardzo dbają o siebie, są szczupłe, atrakcyjne, zawsze perfekcyjnie uczesane, ubrane i pomalowane. Jednym z powodów (nie jedynym) jest fakt, że skoro nie ma tu wspólnej przestrzeni dla młodych osób, chłopak i dziewczyna nie mogą się spotykać tylko we dwoje, to żeby zwrócić na siebie uwagę jakiegoś w miarę pożarnego faceta, to muszą być atrakcyjne. Jeden z moich gruzińskich znajomych zapytany jak poznał swoją żoną odpowiedział, że widział ją kilka razy na ulicy i postanowił, że się z nią ożeni. A ona tak jakby nie miała w ogóle na to wpływu.
Chociaż to co sobie cenią lokalni chłopacy w dziewczynach z innych krajów to fakt, że mogą z nami porozmawiać na każdy temat: polityka, historia, podróże, poglądy nażycie itp. Nie doświadczają tego z lokalnymi dziewczynami. Również bardzo często okazuje się że mamy o wiele większą wiedzę niż oni oraz myślimy logicznie (nie jest to tutaj powszechne).
Nie ma tu różnicy między friend a boyfriend. Nie mieści im się w głowach, że można mieć przyjaciela mężczyznę. Nie chodzi nawet o to, że prawdziwa przyjaźń między kobietą a mężczyzną jest niemożliwa, ale mówię o koleżeństwie: spotkaniach, spacerach, wspólnym piwie. To samo tyczy się dziewczyn z obcych krajów. Bardzo często zdarza się, że facet myśli sobie nie wiadomo co po tym jak jakaś Europejka zgodził się z nim spotkać, pójść na spacer lub na obiad.
Swoją drogą dziewictwo do ślubu jest jakoś wyjaśnione. Faceci nie myślą trzeźwo przed seksem a kobiety tak, po seksie role się odwracają faceci zaczynają myśleć logicznie a kobiety nie. Wiedząc to, jest to poniekąd sposób na przytrzymanie przy sobie faceta. Bo po ślubie nie może się już tak łatwo wycofać. Oczywiście jest społeczne, niepisane przyzwolenie, aby facet miał kochanki lub korzystał z usług domów publicznych. Większość hoteli, nawet w tej okolicy, oferuje panom towarzystwo pań. Kobiety uważają, że seks nie jest dla niech tak istotny. Skupiają swoją uwagę na dzieciach, bo one stają się najważniejsze.
Cytat mojej znajomej, matki 2 dzieci i męża lubiącego sobie wypić: czy to facet Polak, Gruzin czy Irańczyk to to samo gówno.
Tutaj sytuacja społeczna i rodzinna zmieniła się po rozpadzie związku radzieckiego. Powiedzenie „czy się stoi czy się leży…” przestało obowiązywać, więc faceci nagle musieli rzeczywiście zacząć pracować i utrzymywać rodziny za ciężką pracę. Większość z nich nie umiała się odnaleźć w tej sytuacji dlatego też liczba osób coraz częściej zaglądających do kieliszka wzrosła. Wiele kobiet zauważyło ten problem. Że wychodząc za swoich mężów te ponad 20 lat temu, przez wiele lat było oni głowami rodzinami, opiekuńczymi mężami i ojcami. A po rozpadzie ZSRR sytuacja uległa zmianie.
1 Comment
Reblogged this on Ilse Koch.