Jak sandały dostały Nagrodę Darwina [recenzja produktu]

Fioletowe sportowe sandały ujrzały światło dzienne, gdy ich właścicielka otworzyła mały kartonik, w Polsce. Od razu wślizgnęły się na jej stopy i zaczęły przemierzać kocie łby i bruki na gdańskiej starówce. Zobaczyły inną parę butów u kajakarzy na Motławie i też stwierdziły, że tak chcą. W miarę jedzenia apetyt rośnie i Polska już im nie wystarczała. Chciały podbijać świat. Są zaradne, wygodne, lekkie i zajmują mało miejsca. Gdy odmówiono im paszportu, wślizgnęły się na Krzysia w plecak obszyty naszywkami, który właścicielka właśnie nadała na Fidżi. Tam ich jeszcze nie było. Nawet nie wiedziały, gdzie to jest to całe Fidżi, ale dreptały już z ekscytacji. W plecaku spotkały tylko klapki i adidasy.

– A gdzie reszta butów? Nikt więcej z nami nie leci? – dość niepewnie zapytały sandały

– No co Ty? Widać, że nowe jesteście i nie znacie właścicielki. Ona życie pakuje w 20 kg bagażu i śmiga po świecie. Miejsca niewiele, konkurencja jest ostra. Jak dałyście rade bez doświadczenia to musicie być dobre – odpowiedziały adidasy

– A to co my będziemy tam robić na tym Fidżi?

– No my to pewnie niewiele, pewnie będziemy się opalać – odpowiedziały klapki – ale Wy i adidasy to się nachodzicie.

 

Po ponad 2 miesiącach na Fidżi sandały wpisały sobie w CV w kategorii „doświadczenie zawodowe”:

– trekking po wzgórzach Wysp Yasawa

– wspinaczka po drzewach i palmach

– sadzenie drzew mangrowych w błocie i wodzie po kostki

– kopanie rowów na składowanie śmieci

– przemieszczanie się z łodzie do wody i w druga stronę bez poślizgu przy obciążeniu

– łamanie gałęzi do ogniska

– tańce na plaży i w klubach nocnych w Nadi (stolica Fidżi)

Zdały egzamin we wszystkich letnich aktywnościach outdoorowych.

Fioletowe sandały zobaczyły kawałek świata. Przez 48 godzin na stopach właścicielki przemierzyły lotniska na Fidżi, w Australii, Singapurze, Kuala Lumpur, Male aż trafiły na rajskie piaski tyciej wysepki na Oceanie Indyjskim.

 

Otrzymały Nagrodę Darwina za najgłupszą śmierć w kategorii „sandały”. Wraz ze wszystkimi brudnymi ubraniami po nurkowym safari właścicielki, trafiły do pralki. Dzielnie walczyły w bębnie. Nawet nie miały tego za złe właścicielce, wiedziały, że dadzą radę. Nie spodziewały się, że ktoś obcy wyjmie je razem z innymi ubraniami i wrzuci do suszarki. Właścicielka też pewnie tego nie przewidziała, bo nie było jej w zasięgu wzroku. Gdy ona otworzyła suszarkę, sandały wyturlały się zwinięte w rulonik. Próbowały się rozprostować pod ciężarem stołów, balastu nurkowego i rozchodzenia. Fioletowe sandały musiały ustąpić miejsca swoim bliźniakom, szarym. Te lubią pozować do zdjęć w sukience, bo świetnie do niej pasują, ale jak trzeba też przemierzą skalistą plażę i wdrapią się na łódź.

 

Wpadli też nowi kuzyni:

– Dobra, nowe porządki tu trzeba zaprowadzić -stanowczo stwierdziły – Wy szaraki zostajecie na lądzie, a my wchodzimy do wody.

Zielone sandały trzymały się mocno podłoża SUPów (Stan Up Paddle boarding), skuterów wodnych, kajaków, i nawet biegały po skalistych plażach. Ważą tyle co nic i dopasowują się świetnie do małych rozmiarów bagażu.

 

Malediwy im się już znudziły. Teraz szykują się na podróż po Azji. A tam to dopiero będzie się działo…

Sandały polecają się na miasto, w podróż, do dżungli, na plaże i do wody.

Tylko nie suszcie ich w suszarce …

Cenisz moją twórczość i pracę?